PLH020006 Karkonosze

Powierzchnia 18204,9 ha.
Kod obszaru: PLH020006.
Najwyższe pasmo górskie Sudetów i obszar o szczególnym znaczeniu dla bioróżnorodności.

Położenie: Karkonosze to najwyższe pasmo górskie Sudetów. Znajduje się w województwie dolnośląskiem w regionie jeleniogórskim. Obszar obejmuje Karkonoski Park Narodowy (5 579 ha; 1959) wraz z otuliną i Obszarem Chronionego Krajobrazu Karkonosze-Góry Izerskie.

Opis obszaru:  Karkonosze zbudowane są ze skał granitowych i metamorficznych. Na charakterystycznych, zrównanych wierzchowinach grzbietów występują murawy wysokogórskie, zarośla kosodrzewiny, wierzby lapońskiej i jarzębiny oraz subalpejskie torfowiska wysokie. Poniżej, w kotłach polodowcowych znajdują się jeziorka górskie. Lasy regla górnego to głównie bory świerkowe, mocno zdegradowane na skutek oddziaływania zanieczyszczeń powietrza. Piętro regla dolnego jest silnie przekształcone w wyniku działalności człowieka (głównie gospodarka leśna). Poza głównym grzbietem Karkonoszy, obszar obejmuje również sąsiedni Grzbiet Lasocki.

Szata roślinna: Obszar jest szczególnie ważny dla zachowania bioróżnorodności. Duża liczba (23) siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG tworzy tu mozaikę, choć często nie zajmują one dużych powierzchni. Dobrze zachowane są subalpejskie i reglowe torfowiska górskie. Szczególnie cenne są także bory górnoreglowe, pokrywające znaczne powierzchnie w obszarze. Stwierdzono 11 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG.  Znajdują się tu liczne stanowiska rzadkich i zagrożonych gatunków roślin naczyniowych, w tym endemicznych: dzwonek karkonoski (Campanula bohemica) i skalnica bazaltowa (Saxifraga moschata subsp. basaltica). Rzadkie gatunki mszaków (np. Lophozia sudetica, Rhacomitrium sudeticum). Podawano stąd, jako jedno z dwóch miejsc występowania w Polsce, stanowisko szurpka Rogera (Orthotrichum rogeri), jednak nie było potwierdzone od wielu lat. Znajdują się także, jako jedyne w Polsce, stanowiska Galium sudeticum, Campanula corcontica i Pedicularis sudetica. Za granicą obszaru odnaleziono stanowisko Carabus variolosus.

Zwierzęta: Należy podkreślić obecność reliktów tundrowych w faunie i występowanie wielu rzadkich bezkręgowców. Znajduje się tu stanowisko endemicznego gatunku Pterostichus sudeticus. Na opisywanym obszarze odnaleziono 9 gatunków z Załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG: podkowca małego (Rhinolophus hipposideros), mapka (Barbastella barbastellus), nocka łydkowłosego (Myotis dasycneme), nocka Bachsteina (Myotis bechsteinii), nocka dużego (Myotis myotis), wydrę europejską (Lutra lutra), kumapa nizinnego (Bombina bombina), głowacza białopłetwego (Cottus gobio), modraszka nausithous (Maculinea nausithous).