PLH020082 Wzgórza Niemczańskie

Powierzchnia: 3237,2 ha.
Kod obszaru: PLH020082.
Obszar proponowanej ostoi wyróżnia fauna motyli

Położenie obszaru: Obszar znajduje się w województwie dolnośląskim, regionie wałbrzyskim i wrocławskim, obejmuje pasma sąsiadujących wzniesień wyznaczające zachodni kraniec rozległych Wzgórz Niemczańsko-Strzelińskich. Są to (od zachodu) Wzgórza: Krzyżowe, Gilowskie, Gumińskie i Dębowe.

Opis obszaru: Pasma te mają kształt niewysokich (maks. 418 m n.p.m.), zalesionych grzbietów usytuowanych południkowo, wyraźnie wyodrębnionych krajobrazowo i wzajemnie pooddzielanych obniżeniami dolinowymi zajętymi przez miejscowości i użytki rolne.

Szata roślinna: W obszarze stwierdzono 8 typów siedlisk, w tym dwa priorytetowe wymienione w Załączniku I Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Pod względem powierzchniowym dominują śródlądowe kwaśne dąbrowy oraz grądy środkowoeuropejskie. W zbiorowiskach leśnych ostoi zaznacza się udział buczyn - zarówno kwaśnych, jak i żyznych. Na uwagę zasługują pasma łęgów wiązowo-jesionowych i olszowo-jesionowych wykształcające się w dolinach cieków i wokół stawów. Wśród zbiorowisk nieleśnych na szczególną uwagę zasługują powierzchnie muraw kserotermicznych - do osobliwości z nimi związanych należy m.in. czosnek skalny Allium montanum oraz liczna populacja dziewanny fioletowej Verbascum phoeniceum.

Zwierzęta: Obszar proponowanej ostoi wyróżnia fauna motyli z szlaczkoniem szafrańcem Colias myrmidone - równocześnie wyznacza ono północno-zachodni kraniec zasięgu tego gatunku. Na terenie odnotowano pojedyncze stanowiska czerwończyka nieparka Lycaena dispar oraz modraszka nausitous Maculinea nausithous . Obszar jest także ważny dla ochrony dwóch gatunków nietoperzy z Załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG. Spośród innych ssaków, obszar obejmuje rejon występowania bobrów wokół Trzcinowego Stawu w Sieniawce, jest też miejscem licznego występowania popielicy Glis glis. Główne walory ornitologiczne proponowanego obszaru to bogaty zespół ptaków leśnych, a także kilku wodnych, w tym 13 gatunków wymienionych w Załączniku I Dyrektywy Rady 79/409/EWG (np. lęgowe trzmielojad Pernis apivorus, dzięcioły czarny Dryocopus martius i średni Dendrocopos medius, muchołówka białoszyja Ficedula albicollis, bociany czarny Ciconia nigra i biały C.ciconia), oraz 14 dalszych gatunków lęgowych, uznawanych za rzadkie i zagrożone