PLH020037 Góry i Pogórze Kaczawskie

Powierzchnia 35005,3 ha
Kod obszaru: PLH020037
Krajobraz ostoi jest połączeniem elementów przyrodniczych i kulturowych

Położenie obszaru: Obszar znajduje się w województwie dolnośląskim, regionie jeleniogórskim. Obejmuje  wschodnią część głównego grzbietu na wschód od doliny Kaczawy oraz enklawę ze stanowiskami cennych zbiorowisk leśnych.

Opis obszaru: Góry Kaczawskie należą do gór niskich, ale charakteryzują się skomplikowaną budową geologiczną i urozmaiconą rzeźbą, która jest wynikiem m.in. procesów erozyjnych. Góry te tworzą dwa pasma oddzielone głęboko wciętą doliną Kaczawy. Budują je krystaliczne wapienie dewońskie, kwarcyty, łupki oraz skały wulkaniczne (porfiry i keratofiry). Obszar jest w znacznej części zalesiony. Pozostałe fragmenty wykorzystywane są jako łąki, pastwiska i grunty orne.

Szata roślinna: Jest to jeden z najcenniejszych i najlepiej zachowanych obszarów Sudetów Zachodnich. Jego bogactwo przyrodnicze uwarunkowane jest specyficzną budową geologiczną oraz silnym zróżnicowaniem morfologicznym i niskim stopniem zagospodarowania. Jest to obszar kluczowy dla gatunków bazyfilnych i neutrofilnych. Stwierdzono tu 24 typy siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG, w tym szczególnie dobrze zachowane buczyny i jaworzyny, oraz 4 gatunkami roślin z Załącznika II tej dyrektywy. Obszar cechuje bogata flora roślin naczyniowych z kilkunastoma gatunkami storczyków oraz rzadkimi gatunkami roślin niższych. Prawdopodobnie występują tu: ginący (CR) mieczyk błotny Gladiolus palustris (w 2003 roku odnotowano tylko jeden pęd) oraz zanokcica serpentynowa Asplenium adulterinum (na jednym stanpowisku regularnie obserwuje się 28 do 31 okazów). Znajduje się tu jedno z dwóch odkrytych w Polsce stanowisk włosocienia cienistego Trichomanes speciosus - jedyne potwierdzone w roku 2008.

Zwierzęta: Występuje tu również 15 gat. zwierząt z załącznika II Dyrektywy Siedliskowej (3 gatunki nocków, mopek, traszka grzebieniasta,  minóg strumieniowy, bóbr i wydra) a także bezkręgowce –  w tym bardzo pospolicie spotykamy na tym terenie modraszki nausitous i telejus (są to chyba największe populacje na Dolnym Śląsku), czerwończyk nieparek i pachnica dębowa