PLB020006 GÓRY STOŁOWE

Powierzchnia 19 816,7 ha.
Kod obszaru: PLB020006
Stwierdzono tu występowanie 163 gatunków ptaków, z tego 115 lęgowych lub prawdopodobnie lęgowych.

Położenie: Obszar znajduje się w województwie dolnośląskim, regionie wałbrzyskim, obejmuje gminy położone w obrębie województwa dolnośląskiego: Kudowa Zdrój, Lewin Kłodzki, Duszniki Zdr. Polanica Zdrój i Radków.

Opis obszaru: Wyjątkową cechą terenu jest jego duża mozaikowość. Przeplatają się tu przestrzenie otwarte w postaci łąk, ugorów i nielicznych pól uprawnych, silnie zalesione bory świerkowe i buczyny i lasy mieszane, środowiska synantropijne, ostańce, pionowe ściany skalne, itp.

Szata roślinna: należy do piętra regla dolnego lecz została silnie przekształcona przez człowieka i obecnie jest to głównie las świerkowy wprowadzony w miejsce wyciętych lasów bukowo-jodłowych. Dobrze zachowały się dolnoreglowe zbiorowiska lasów bukowych w rejonie Rogowej Kopy, Darnkowskiego Potoku i Pośnej. Lokalnie można spotkać naturalne świerczyny i reliktowe stanowiska boru sosnowego. Występują tu łąkowe zbiorowiska o dużym stopniu naturalności. Na środkowym spłaszczeniu występują torfowiska wysokie.

Zwierzęta: Zróżnicowanie siedliskowe dodatkowo potęguje wpływ klimatu działającego odmiennie zależnie od położenia nad poziom morza. Powoduje to, że sąsiadują tu ze sobą ptaki o różnych wymaganiach siedliskowych i klimatycznych. Stwierdzono tu występowanie 163 gatunków ptaków, z tego 115 lęgowych lub prawdopodobnie lęgowych. Z dalszej analizy wyłączono te, które spotkano na tym terenie podczas przelotów oraz te, które w ostatnim okresie nie były stwierdzane na obszarze OSO (razem 11 gatunków ptaków). Właśnie ze względu na rozmaitość sąsiadujących ze sobą środowisk, największe zagęszczenia w skali kraju i jedne z największych w Europie mają: puchacz Bubo bubo (największy gatunek sowy na świecie, wymagający wyjątkowego spokoju, występujący tu wyłącznie w obrębie skał w liczbie 7-8 par, którego stanowiska podlegają w Polsce ochronie strefowej), bocian czarny Ciconia nigra (również gatunek strefowy lęgnący się w obrębie żyznych, wiekowych lasów liściastych i mieszanych, którego liczebność na tym obszarze szacuje się na 11-13 par lęgowych) sóweczka Glaucidium passerinum (rzadki gatunek w skali kraju, chroniony na terenie Parku niewielkimi strefami na podstawie wewnętrznego zarządzenia dyrektora, występujący w liczbie ok. 40 par). Wszystkie te gatunki wymienione są w Polskiej Czerwonej Księdze Zwierząt. Spośród ptaków o wyjątkowych zagęszczeniach należy wymienić dodatkowo również wymienioną w PCzKZ włochatkę Aegolius funereus (gatunek sowy silnie zależny od obfitości ofiar i dziupli dzięcioła czarnego), słonkę Scolopax rusticola (gatunek związany z podmokłymi siedliskami występujący tu aż na 33 stanowiskach), pustułkę Falco tinnunculus (sokół gniazdujący na terenie Parku jedynie w obrębie ścian skalnych, którego liczebność w skali kraju silnie spada), dzięcioły: czarnego Dryocopus martius i zielonosiwego Picus canus (związane z lasami liściastymi i mieszanymi, głównie z bukiem) oraz orzechówkę Nucifraga caryocatactes (gatunek górski związany z różnowiekowymi borami świerkowymi, którego liczebność w obrębie masywu szacuje się na 40 par). Warto tutaj wymienić również dwa gatunki górskie: pliszkę górską Motacilla cinerea oraz pluszcza Cinclus cinclus oba silnie związane z wartkimi, czystymi potokami. Brak gatunków typowo wysokogórskich tłumaczy się dużą dostępnością masywu, brakiem regla górnego oraz jego małym obszarem.
Specyficzna i wyjątkowa jest awifauna naskalna. Gatunki ptaków, które gniazdują w Górach Stołowych wyłącznie w obrębie skał to: puchacz, pustułka i kruk Corvus corax. Do gatunków gniazdujących zarówno na skałach (zwykle jest to środowisko pierwotne gatunku), jak i w środowiskach alternatywnych należą: sosnówka Parus ater, kopciuszek Phoenicurus ochruros i jego bliski krewniak – pleszka Phoenicurus phoenicurus, pokrzywnica Prunella modularis (wyjątkowe gniazdowanie w skałach w skali kraju) i strzyżyk Troglodytes troglodytes. W okresie przedwojennym w Górach Stołowych stwierdzono rzadki przypadek lęgu bociana czarnego na półce skalnej.